Leki na zgagę mogą dawać korzyści osobom cierpiącym na choroby dziąseł

Według najnowszych badań przeprowadzonych na Uniwersytecie w Buffalo, stosowanie leków na zgagę wiąże się z mniejszym nasileniem chorób dziąseł.

Badania wykazały, że pacjenci, którzy stosowali inhibitory pompy protonowej (PPIs) – klasę leków powszechnie przepisywanych w leczeniu zgagi, refluksu i wrzodów – częściej mieli mniejszą głębokość sondowania w dziąsłach (szczelina między zębami a dziąsłami). Gdy dziąsła są zdrowe, ściśle przylegają do zębów. Jednakże, w obecności szkodliwych bakterii, szczelina pogłębia się, prowadząc do stanu zapalnego, utraty kości i zapalenia przyzębia, znanego również jako choroba dziąseł.

Wyniki badań, opublikowane w zeszłym miesiącu w Clinical and Experimental Dental Research, mogą być związane ze skutkami ubocznymi IPP, które obejmują zmiany w metabolizmie kości i w mikrobiomie jelitowym, twierdzi główny badacz Lisa M. Yerke, DDS, asystent kliniczny w Departamencie Periodontologii i Endodoncji w UB School of Dental Medicine.

„IPP mogą być potencjalnie stosowane w połączeniu z innymi metodami leczenia przyzębia, jednak potrzebne są dodatkowe badania, aby zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw roli, jaką IPP odgrywają w zmniejszaniu nasilenia zapalenia przyzębia” – mówi Yerke.

Wśród autorów badania są również pierwszy autor i absolwent UB, Bhavneet Chawla, oraz Robert E. Cohen, DDS, Ph.D., profesor periodontologii i endodoncji w UB School of Dental Medicine.

Badanie miało na celu ustalenie, czy istnieje związek pomiędzy stosowaniem IPP a chorobami dziąseł. Naukowcy przeanalizowali dane kliniczne od ponad 1000 pacjentów z zapaleniem przyzębia stosujących lub niestosujących IPP. Jako wskaźnik ciężkości zapalenia przyzębia wykorzystano głębokość sondowania.

Tylko 14% zębów pacjentów, którzy stosowali IPP miało głębokość sondowania 6 lub więcej milimetrów, w porównaniu do 24% zębów pacjentów, którzy nie stosowali leków. Z kolei 27% zębów pacjentów stosujących IPP miało głębokość sondowania 5 lub więcej milimetrów, w porównaniu do 40% zębów pacjentów niestosujących IPP, zgodnie z wynikami badania.

Naukowcy przypuszczają, że zdolność IPP do zmiany metabolizmu kości lub mikrobiomu jelitowego, a także potencjalnego wpływu na mikroorganizmy przyzębia, może pomóc w zmniejszeniu nasilenia choroby dziąseł.

Trwają dodatkowe badania mające na celu ustalenie, czy zależność tę można znaleźć w innych populacjach pacjentów z chorobami dziąseł, a także dowiedzieć się, w jakim stopniu zależność tę można bezpośrednio przypisać IPP, mówi Yerke.

Źródło: Bhavneet K. Chawla et al, Association between proton pump inhibitors and periodontal disease severity, Clinical and Experimental Dental Research (2021). DOI: 10.1002/cre2.495

Dodaj komentarz